4

Het is zeker niet zo dat Catherine al jaren op de barricades staat om politiek een verschil te maken. Interesse in het politieke beleid van het land was er wel al lang. Terwijl zij gaandeweg aan haar toekomst bouwde, kwam het besef dat wat voor haar normaal was, dat voor vele andere niet zo is.

Als ergotherapeut werkte ze in een revalidatiecentrum, later gaf ze les in het buitengewoon onderwijs. Een goede leerschool die haar duidelijk maakte dat niet iedereen gelijke startkansen heeft. In het reguliere secundair onderwijs stond ze voor klassen waar veel leerlingen thuis niet zorgeloos konden opgroeien. Tijdens haar masteropleiding in Onderwijswetenschappen en nu ze zelf moeder is, groeide het besef dat 'gelijke kansen voor iedereen' essentieel is. Ook binnen haar huidige rol als lector pedagogie ziet ze dat dit niet vanzelfsprekend is. Dit inzicht versterkte haar overtuiging dat het bieden van kansen niet alleen de verantwoordelijkheid van individuen is, maar ook van het politieke beleid.

Nu staat ze hier, niet langer langs de zijlijn, maar actief bijdragend aan positieve verandering. Ze gelooft in gelijke kansen en wil dit vertalen naar beleid. Deelt u haar mening? Geef haar dan uw stem op 9 juni om samen te werken ze aan een rechtvaardigere toekomst.

"De omgeving van de mens is de medemens" - Jules Deelder