Meyrem blikt terug: 'een stem voor dieren'
07 September 2023
Naar een model waar het welzijn van mens, planeet en alle levende wezens erop centraal staan.
Onze wereld is in volle verandering. Willen of niet: een nieuw tijdperk dient zich aan. De vraag zal zijn hoe we die vormgeven. Ik geloof dat elke stap vooruit telt. Weg van het kortetermijndenken dat zovele crisissen heeft veroorzaakt. Naar een model waar het welzijn van mens, planeet en alle levende wezens erop centraal staan.
Al van jongs af aan heb ik mijn stem gebruikt om op te komen voor zij die kwetsbaar zijn. Zij wiens stem niet gehoord wordt. Of kan gehoord worden. Het is dan ook heel bewust dat ik in het Vlaams parlement het thema Dierenwelzijn opvolg.
‘The greatness of a nation and its moral progress can be judged by the way its animals are treated’ zei Gandhi ooit. Tussen de tijd dat hij leefde en nu is de kennis van het feit dat dieren voelende wezens zijn die net als wij kunnen lijden, en plezier ervaren, breed verspreid geraakt. Helaas zien we in de praktijk nog al te vaak een kloof tussen die wetenschap en het beleid. Er ligt immers nog heel wat werk op de plank rond dierenwelzijn en dierenrechten in Vlaanderen en ons land.
Zo staan de rechten van dieren nog steeds niet in de grondwet. En dat terwijl andere landen ons al voorgingen. Stilaan beginnen de geesten daarvoor te rijpen. Ik werk dan ook hoopvol verder samen met mijn collega’s in de senaat.
In Vlaanderen keek ik het afgelopen jaar reikhalzend uit naar de nieuwe codex - oftewel wetgeving- voor dierenwelzijn. De minister had dit al jaren geleden beloofd, en om hem op weg te helpen had ik alvast een stevige voorzet ingediend in het parlement. Via vragen ondervroeg ik hem wekelijks rond heel wat dringende dossiers, en al te vaak verwees hij in zijn antwoord naar de codex als oplossing.
Maar helaas: toen het dan ook eindelijk écht zover was, bleek dat de berg een muis had gebaard... De nieuwe wetgeving laat veel te veel vermijdbaar dierenleed gewoon bestaan. Denk aan het onverdoofd castreren van biggen, knippen van staarten, afzonderen van kalveren, het aanpakken van de broodfok (waarbij puppy’s gekweekt worden in erbarmelijke omstandigheden), het afbouwen van pijnlijke dierproeven, … Een immense gemiste kans. Vlaanderen is hiermee verre van de koploper die de minister altijd pretendeert te willen zijn. We hinken meer en meer achterop.
Ik ben meteen in mijn pen gekropen (zie ook: opinie over de nieuwe codex), maar ik blijf niet bij de pakken zitten! Straks is er onze rondetafel over rechten van dieren in het Vlaams parlement, en ik zal sowieso blijven duwen in de commissie, of het nu over de levensomstandigheden van dolfijnen, alternatieven voor dierproeven of overvolle dierenasielen gaat.
We moeten met zijn allen durven denken aan een heel andere, veel ambitieuzere, aanpak. Dieren zijn geen dingen. Of het nu over gezelschapsdieren, wilde dieren of dieren in de veeteelt gaat. Op al die fronten is er werk te verzetten.
Onze asielen puilen uit, de vrijwilligers krijgen het niet meer rond. De kraan moet toe, de import van puppy’s uit het buitenland veel harder aangepakt. Maar ook veelvoudige dierenmishandelaars zouden geen dieren meer mogen houden… Dierenvrienden verdienen dan weer de ruimte om met hun huisdier te kunnen uitwaaien.
Onze veeteelt kan ook een pak diervriendelijker: met een keurlabel voor vlees zoals in Duitsland, de uitrol van kweekvlees, een verbod op verre veetransporten, etcetera ... Ik legde alvast een voorstel neer dat landbouwers helpt om de overgang te maken van industriële veeteelt naar plantaardige proteïnen en kweekvlees. Beter voor onze gezondheid, voor dierenwelzijn, voor ons leefmilieu, maar ook voor de inkomens van de boeren.
Er is nog zo veel mogelijk om de levens van dieren te verbeteren.
Op die nagel zal ik, net zoals afgelopen jaar, ook het komende jaar blijven kloppen. Want dieren verdienen een stem, ook in het parlement.
Heb jij ook een mening over dierenwelzijn en kan je je vrijmaken op dinsdag 26 september?
Kom dan naar onze rondetafel in het Vlaams Parlement.