Mei Plasticvrij: plasticvrij onderweg

12 Mei 2022

Mei Plasticvrij: plasticvrij onderweg

'Nog onbegrijpelijker vind ik dat systemen zoals statiegeld politiek worden tegengehouden.'

Het is mei en dus de maand waarin we met z’n allen proberen ons plasticverbruik te reduceren onder de welluidende hashtag #meiplasticvrij.

Hier lees je wat eigenlijk het probleem is met / van al dat plastic. En zolang wij plastic blijven kopen, zal de plasticindustrie zich op de borst kloppen en zeggen dat verandering onmogelijk isEigenlijk breng je met elke aankoop je stem uitjij kan mee het signaal geven dat we verandering willen. 

Daarom geef ik vandaag tips mee over hoe je plasticverbuik onderweg kan minderen.

Zwerfvuil

Ik weet niet hoe het op jouw favoriete wandeling is, maar ik erger me groen, geel en alle kleuren van de regenboog aan het zwerfvuil dat daar ligt. Zeker als het op een paar meter van de vuilnisbak ligt. Ik kan echt geen greintje begrip opbrengen voor mensen die hun vuilnis gewoon uit hun auto of al wandelend op de grond gooien. Alleen in Vlaanderen kost de opruim van dat zwerfvuil ongeveer 164 miljoen euro per jaar. Omgerekend is dat meer dan 25 euro per jaar per Vlaming. Da’s 25 euro belastinggeld per jaar per persoon om vuilnis op te ruimen van mensen die te lui zijn om hun blikje drie meter in hun handen te houden om het in de vuilnisbak te gooien. Onbegrijpelijk vind ik dat. Nog onbegrijpelijker vind ik dat systemen zoals statiegeld politiek worden tegengehouden. 

Wees mild voor jezelf

Je kunt aan dit zwerfvuil en aan het afval dat je onderweg produceert echt wel heel veel doen. Maar ik moet toegeven dat het planning en voorbereiding vraagt en dat dat niet altijd gemakkelijk is. Wees daarom mild voor jezelf: wees niet ontgoocheld in jezelf als je toch eens een flesje water moet kopen terwijl je thuis een ‘k weet niet hoe fancy drinkbus hebt staan. Als je er in de helft van de gevallen wèl aan denkt om je onderweg-gerief mee te nemen, dan wil dat zeggen dat je 26 weken per jaar bijdraagt aan minder plastic soep, minder zwerfvuil en minder afval in het algemeen. En elke keer als je géén plastic koopt, geef je ook aan de plasticindustrie het signaal dat je het anders wil.

Drinkbus

De gemakkelijkste tip, denk ik: vul je drinkbus ’s morgens met kraanwater en doe dat nog eens voor je op kantoor vertrekt. Dat bespaart een pak geld én afval. Wist je dat er naar schatting 20.000 plastic flessen per seconde worden verkocht wereldwijd? Dat moeten we toch beter kunnen, niet? 

Voor de bruiswaterliefhebbers: voor lange tijd was de enige ‘sodamaker’ op de markt van een Israëlisch bedrijf dat een fabriek had op bezet gebied. Sinds vorig jaar is er een Europees alternatief: MySoda. Net over de Franse grens maakt MySoda bruiswatermakers van biocomposiet. De cilinders CO2 zijn gemaakt met 100% wind- en zonne-energie. Eindelijk een alternatief dat goed voelt.

Als je je drinkbus vergeten bent en toch onderweg iets wil kopen, kun je nog plastic vermijden. Koop bijvoorbeeld een tetra-brik of een glazen fles: daarvan is de kans groter dat ze toch gerecycleerd gaan worden. Lukt dat ook niet? Dan zijn flessen die al uit gerecycleerd plastic gemaakt zijn, te verkiezen boven die waar ‘recycleerbaar’ op staat. Heel wat bedrijven meten zich een groen imago aan door ‘recycleerbaar’ op hun verpakking te zetten, maar dat is onzin. Natuurlijk is plastic recycleerbaar, maar wel nog altijd gemaakt van ruwe olie. Gerecycleerd wil zeggen dat het gemaakt is van wat vroeger ook al plastic was. Check wanneer mogelijk dus de etiketten. 

Koffiebekers?

Een koffie onderweg: ook ik vind dat zalig. Een shotje cafeïne net voor je de trein op stapt of net voor je aan je werkdag begint: heerlijk. Vaak vul ik mijn thermosfles net voor ik vertrek. In de winter is mijn koffie echter al lauw tegen dat ik bij het station aankom na een fietstocht van een uur. Om dan plasticvrij koffie te kopen, zijn er heel wat herbruikbare koffiebekers op de markt. Daarbij is ook al nagedacht aan de plaats die zulke bekers innemen in je rugzak, want ik heb er eentje gekocht die je kunt in elkaar plooien tot een kleiner pakketje. Maar wat ook kan en volledig gratis is: een lege confituurpot (uitgewassen natuurlijk). Het voordeel van zo’n confituurpot is de kostprijs (nihil), maar zeker ook het feit dat het niet zo’n drama is als je die toch ergens vergeet. En nu denk je misschien: da’s toch veel te warm? Dat valt reuze mee, zeker als je een cappuccino vraagt (want dan neem je de bokaal vast ter hoogte van het melkschuim). En dat we die koffiebekers moeten aanpakken, tonen ook de cijfers weer: in de UK worden jaarlijks 2,5 miljard koffiebekers gemaakt en gebruikt, waarvan minder dan 1% effectief gerecycleerd wordt. Het probleem is het plastic laagje dat in de bekers zit. Dat laagje maakt dat de beker niet bij het papier afval mag en dus moeilijk gerecycleerd kan worden. Koop je een herbruikbare koffiebeker, gebruik hem dan goed. Alleen dan is hij een verbetering op wegwerpbekers.

Bestek

Ik heb altijd een vork in mijn rugzak zitten. Die neemt nauwelijks plaats in en zo hoef ik geen plastic of wegwerpplastic te gebruiken als ik onderweg moet eten. Er bestaan ook exemplaren in hout, plastic of bamboe die lichter zijn en daardoor wellicht meer geschikt voor onderweg. Maar het grote nadeel is dat die hormoonverstorende stoffen zoals PFAS kunnen bevatten. Bamboe bestek wordt bijvoorbeeld 'afgewerkt' met een laagje PFAS aan de buitenkant. Dat is voor mij reden temeer om een gewone vork te gebruiken.

Lunch

Meestal neem ik mijn lunch van thuis mee. Ik hou niet van de tarwedipjes die broodjes me geven en vind het fijn om mijn gezonde maaltijden vol ingrediënten waar mijn lijf blij van wordt, te plannen en klaar te maken. Op zondag staan meestal mijn bakjes voor twee of drie dagen klaar in de koelkast, waardoor ik onderweg geen plastic koop of moet weggooien. Voor de dagen dat dat niet lukt, heb ik een herbruikbaar bakje en een bijenwasdoek op kantoor staan. Dat bakje kan ik laten vullen met een afhaalmaaltijd en de bijenwasdoek is ideaal voor als ik toch een broodje wil gaan halen. 

Draagvlak

Onderweg plastic verminderen vind ik moeilijker dan thuis. Ik juich toe dat lokale besturen meer drinkwaterfonteintjes installeren, zodat ik onderweg mijn drinkbus kan vullen. Net als koffiebars die je korting geven als je je herbruikbare koffiebeker gebruikt in plaats van een wegwerpexemplaar. Ik erger me aan het feit dat de Vlaamse regering niet wil weten van statiegeld omdat het te moeilijk zou zijn. Je plastic verminderen als individuele consument is ook moeilijk, en toch doen we het. En met hoe meer we zijn, hoe meer we het signaal geven aan de plastic industrie dat we gezonde alternatieven willen. Met hoe meer we zijn, hoe harder we aantonen dat er wèl een draagvlak is om dat statiegeld nu eens eindelijk in te voeren.

Facebook - Linkedin - Website