Vlaanderen moet dringend ook structurele maatregelen nemen om stijgende energieprijzen aan te pakken
20 Januari 2022
De voorbije maanden stegen de energieprijzen verder naar ongekende hoogtes. Wie nu, in januari 2022 een nieuw contract afsluit, betaalt ten opzichte van een jaar geleden gemiddeld ruim de helft meer voor elektriciteit en bijna het drievoudige voor aardgas.
Bovendien stijgen de energieprijzen in januari nog verder door. Voor vele gezinnen komen deze hoge prijzen hard aan en komt het water hen echt aan de lippen te staan. Renovatie tot energiezuinige woningen en het voorzien van zonnepanelen bieden structureel de beste bescherming tegen de hoge energieprijzen. Op korte termijn moeten overheden extra inspanningen doen door in te grijpen op de energiefacturen.
Voor de energiefactuur de hoogte inschoot, leefde al 1 gezin op 5 in energiearmoede. Die groep wordt steeds groter. Op het terrein stellen maatschappelijk werkers vast hoe erg de Vlaamse gezinnen in de problemen komen. Doktersbezoeken of zelfs operaties worden uitgesteld. Om kinderen letterlijk een warme thuis te kunnen bieden, worden andere essentiële zaken geschrapt. Zelfs dat lukt niet iedereen, waardoor sommige kinderen nu op dit moment ook binnen hun jas aanhouden. De goedkoopste energie is de niet-verbruikte energie, maar dat mag niet ten koste gaan van basiscomfort.
We weten allemaal dat energierenovatie en zonnepanelen structureel de beste bescherming bieden tegen de hoge energieprijzen. Onze Vlaamse woningen scoren op dat vlak ondermaats, dus dat is absoluut iets waar we verschillende versnellingen hoger moeten schakelen. Dat is een belangrijk debat, maar ook voor de korte termijn moeten er oplossingen gezocht worden.
Terwijl de federale regering verschillende maatregelen lanceerde, bleef het verbijsterend stil aan de kant van de Vlaamse regering. In het beste geval werden er enkele intenties uitgesproken, maar kregen we geen concrete voorstellen, laat staan een timing daarvoor, te horen.
Voor de noodzakelijke energie-investeringen (renovatie, zonnepanelen...) moeten we vanuit Vlaanderen een systeem van prefinanciering uitwerken: niet iedereen beschikt immers over de nodige reserves om die investeringen zo maar te kunnen doen. En ook op de korte termijn kan Vlaanderen extra inspanningen doen om van de belastingfactuur die de energiefactuur is geworden opnieuw een betaalbare energiefactuur te maken.
Het is, helaas, niet de eerste keer dat we dit op tafel gooien. Eind december, tijdens de begrotingsbesprekingen, wezen we er al op dat het gebrek aan klimaatambitie zal zorgen voor onhaalbare en onbetaalbare facturen: die boodschap blijft jammer genoeg nog altijd actueel.
