Wie zijn land moet ontvluchten, doet dat om een reden. We pakken de oorzaken van onvrijwillige migratie aan: klimaatverandering, oorlog, armoede, misdadige regimes. We verbeteren de opvang in conflictregio's. Goede opvang betekent dat mensen toegang krijgen tot werk, onderwijs, zorg, huisvesting en dat ze rechten en bewegingsvrijheid hebben. We zorgen voor grip op de asielstromen met hervestiging en humanitaire visa, uiteraard binnen een transparant systeem dat goed gecontroleerd wordt.

Wie zijn regio moet ontvluchten, heeft het recht om asiel aan te vragen. Niet om het te krijgen. We garanderen heldere, rechtvaardige regels en een snelle procedure. Tijdens die procedure vangen we asielzoekers op in kleinschalige faciliteiten, met respect voor privacy en autonomie. De huidige kille en afgelegen centra werken ontmenselijkend en zijn een voedingsbodem voor wrevel.

Wie daarna niet kan blijven, bereiden we op een menselijke manier voor op de terugkeer naar het land van herkomst of een veilig land, met ondersteuning voor re-integratie. We zetten daarbij in op vrijwillige terugkeer, gedwongen terugkeer is een allerlaatste optie. We respecteren artikel drie van het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens. Dit betekent dat we nooit mensen terugsturen naar regimes en landen waar ze risico lopen op foltering of dood.

We maken werk van alternatieven voor detentie, zoals het in bewaring geven van documenten, zich regelmatig melden bij een overheidsinstelling of de permanente begeleiding door een coach. Detentie is een uitzonderlijke maatregel die altijd kort en functioneel is en louter gericht op snelle terugkeer. Kinderen sluiten we nooit op.

Voor wie een verblijfsvergunning krijgt, zet Groen alles op alles voor een vlotte integratie. Onderwijs, werk, huisvesting en inburgering zijn daarbij de sleutels. We formuleren duidelijke verwachtingen voor nieuwkomers, en vanaf de eerste dag maken ze deel uit van onze samenleving. We beschouwen niemand als tweederangsburgers. Daarom is onze strijd tegen discriminatie ook zo belangrijk.

Op Europees niveau pleiten we voor een solidair asielbeleid en voor een evenredige spreiding van de asielzoekers over alle lidstaten. Alleen zo zal de druk op de Europese buitengrenzen afnemen en kunnen de interne spanningen gaan liggen. Er komen meer veilige en legale toegangswegen naar Europa. Buitengrenzen controleren we niet met muren en prikkeldraad, maar met visa, heldere regels en terugkeer voor wie geen verblijfsrecht heeft.

We voeren een kinderrechtentoets in voor alle Belgische, Vlaamse en Brusselse asiel- en migratieprocedures en -praktijken. We zorgen voor voldoende voogden voor niet-begeleide minderjarige vreemdelingen en ondersteunen hen inhoudelijk en financieel. Het verblijfsrecht van minderjarige vluchtelingen en migranten dat voortvloeit uit hun rechten als kind, versterken we. Minderjarige kinderen uit gezinnen zonder uitzicht op verblijf en in een terugkeerprocedure, mogen hun schooljaar afmaken vóór de terugkeer plaatsvindt. Voor goed geïntegreerde gezinnen met kinderen komen er verblijfsoplossingen.

Arbeidsmigratie van buiten Europa kan om de vergrijzing op te vangen en tekorten op onze arbeidsmarkt aan te vullen. We kiezen voor een gecontroleerd model waarbij migranten hier enkele jaren kunnen werken. In ruil voor meer legale economische migratiekanalen maken we afspraken met Afrikaanse landen voor de terugname van de eigen burgers die in Europa verblijven zonder papieren. Tegelijk kijken we naar het grotere plaatje. Op dit moment zorgt het Europese beleid op vlak van handel en visserij voor een grote economische ongelijkheid, en dus meer migranten vanuit Afrika. Dat is niet houdbaar. We willen een Europa dat de ontwikkeling in Afrika zelf echt verder helpt.