Investeren in kwalitatief onderwijs is investeren in de toekomst. We maken een inhaalbeweging en investeren voortaan evenveel in onderwijs als landen uit de Europese kopgroep.

Een doortastend antwoord op het lerarentekort vormt de belangrijkste uitdaging voor de komende jaren. Groen wil de loopbaan aantrekkelijker maken. We vervangen de lesopdracht van leerkrachten door een schoolopdracht. Als je ervaring hebt buiten het onderwijs kan je die expertise in een school verzilveren. Door training en opleiding meer structureel in te bouwen kan je als leerkracht blijvend jezelf ontwikkelen. We zetten sterk in op een school- en klascultuur waar leerkrachtenteams, vakgroepwerking en co-teaching veel belangrijker worden.

Met meer handen in de klas zorgen we ervoor dat elke kinderdroom evenveel kansen krijgt. We nemen extra verzorgers en zorgleerkrachten aan in het kleuter- en lager onderwijs. Instapklasjes beperken we zo tot maximum twaalf kleuters. Zo werken we aan een breed en geïntegreerd zorg- en leertraject op school en schenken we meer aandacht aan de eerste levensjaren van elk kind.

Onze basisscholen groeien de komende jaren uit tot brede scholen. Zo'n brede school heeft meer oog voor het welbevinden van kinderen en geeft brede ontwikkelingskansen. Met andere woorden: ons onderwijs bereidt je niet alleen voor op de arbeidsmarkt maar geeft ook je leven mee vorm. Als scholen willen, kunnen ze vanaf het eerste leerjaar starten met een vreemde taal aan te leren. Inzetten op de thuistaal draagt bij tot het welbevinden en ondersteunt het leren van en in het Nederlands. In Brussel voorzien we naast het Frans- en Nederlandstalig aanbod ook volwaardig tweetalige scholen.

Voor secundaire scholen zijn we ambitieuzer dan de huidige regering. De ingrepen van de regering lossen de problemen niet op en bovendien staat het de scholen vrij om al of niet mee te doen. Wij gaan voor een onderwijssysteem dat de studiekeuze effectief uitstelt tot de tweede graad, dat leerkrachten beter ondersteunt, en dat leerlingen meer positieve keuzes laat maken. Om de schoolkosten onder controle te houden, voeren we een maximumfactuur in het secundair onderwijs in. Incassobureaus horen niet thuis in het onderwijs.

Groen zal de vormgeving van het begeleidingsdecreet met argusogen volgen. Kinderen met een extra zorgnood moeten in het gewone onderwijs terechtkunnen. Maar ook daar moeten we met geld over de brug komen en eindelijk de beloofde ondersteuners aannemen.

Ook de schoolinfrastructuur nemen we onder handen. Scholen spelen een centrale rol in de samenleving, maar de gebouwen hebben vaak een te eenzijdige functie. We zetten de schoolgebouwen breder in, ook na de schooluren.

De financiering van het hoger onderwijs koppelen we aan het sociaal profiel van de studentenpopulatie. De overheid stelt meer middelen beschikbaar voor onafhankelijk en fundamenteel onderzoek door universiteiten. Bij de verdeling van het onderzoeksgeld stimuleren we competitiviteit en excellentie maar dan gericht op de eigen verbetering, niet ten koste van de ander. Bij publicaties plaatsen we kwaliteit boven kwantiteit. We bevorderen wetenschappelijke, economische en maatschappelijke impact.

Tot slot maken we volwassenenonderwijs toegankelijker, zeker voor kortgeschoolden, traaglerenden en mensen met een migratieachtergrond of taalachterstand. Het volwassenenonderwijs is immers een middel tot emancipatie. Levenslang leren, daar zeggen we volmondig ja tegen.